Ζωνιανά

Πραγματικά θλίψη μου προκαλεί η εικόνα της Κρήτης και ιδιαίτερα της επ. Μυλοποτάμου από την οποία κατάγομαι, τα τελευταία χρόνια. Από "Ρέθυμνο των γραμμάτων και των τεχνών" έχουμε καταντήσει Ρέθυμνο της αρπακτής, των ναρκωτικών και της εγκληματικότητας. Είναι φυσικό ότι όλα αυτά που βγαίνουν τώρα στην δημοσιότητα ήταν λίγο πολύ γνωστά, ειδικά για τους κατοίκους του νησιού. Δεν είναι δυνατό να βλέπεις άτομα αγράμματα, που δήλωνουν ως επάγγελμα βοσκοί να κυκλοφορούν με πανάκριβα αυτοκίνητα, να αγοράζουν τα καλύτερα μαγαζιά σε Πέραμα και Ρέθυμνο, να έχουν στην κατοχή τους πολυτελή ξενοδοχεία χωρίς να ισχύει για αυτούς νόμος. Στο κέντρο του χωριού μου, στο Πέραμα, ουκ ολίγες φορές εκτυλίχθηκαν σκηνές φαρ ουεστ, λίγα μέτρα από το αστυνομικό τμήμα, χωρις την επέμβαση της αστυνομίας. Όταν κάποιοι προσπάθησαν να διαμαρτυρηθούν για την όλη κατάσταση ή να κάνουν κάτι, βρήκαν το μπελά τους. Γνωστοί στην περιοχή καλλιεργητές και εμπόροι χασις πλουτίζουν, ενώ όσοι φυλακίσθηκαν, βγήκαν νωρίτερα από τους απλούς χρήστες, οι οποίοι στο κάτω κάτω τον εαύτο τους βλάπτουν.
Σίγουρα, οι αιτίες του προβλήματος είναι πολυδιάστατες: Μεγάλο μερίδιο ευθύνης φέρει η πολιτεία η οποία κατά καιρούς, και όταν πλέον δεν πάει άλλο, κάνει κινήσεις εντυπωσιασμού για να πει ότι κάτι έγινε. Φταίει η αστυνομία, γιατί δεν έχει ξεκαθαρίσει ακόμα από τους επίορκους αστυνομικούς, και γιατί για να κάνει κάτι πρέπει να χτυπηθεί μέλος της. Το σύνθημα των αναρχικών "Ποιός θα μας φυλάξει από τους Φύλακες", είναι πιο επίκαιρο από ποτέ.
Τέλος, δεν επιτρέπεται να μας κοροιδεύουν από τις τηλεοράσεις ορισμένοι πολιτικοί οι οποίοι κάνουν τώρα τους τιμητές, ενώ είναι γνωστό το ποιόν τους, τραγουδιστές παρακμιακών κρητικών ασμάτων "Ηρθαν οι ειδικοί φρουροί και έχω μεγάλη ευθύνη, γιατί τα όπλα του χωριού επήρα υπευθύνη", εξηγώντας ότι όταν φωνάζουν "Στ' άρματα" στα γλέντια, καλούν τους πολίτες να εξεγερθούν ενάντια στο κατεστημένο, και απλοί πολίτες οι οποίοι λένε ότι οι χασισοκαλλιεργητές-εγκληματίες-ζωοκλέφτες- είναι μια μικρή μειοψηφία της κοινωνίας. Δυστυχώς, σε χωριά όπως τα Ζωνιανά, είναι η μεγάλη πλειοψηφία. Γιατί όσους σοβαρούς ανθρώπους έχω γνωρίσει από τα εν λόγω χωριά έχουν αυτο-εξοριστεί μην αντέχοντας την κατάντια της περιοχής τους και των ανθρώπων της. Ας ελπίσουμε ότι, έστω και με αφορμή τον σοβαρό τραυματισμό του ειδικού φρουρού, γίνει κάτι δραστικό και μόνιμο.